76 කොටු නොපැන්න වැට මාර වැට!

සමහර මිනිස්සු කොටු පනින්නේ වැට වල් වලින් ඒ වැට පනින මිනිස්සු අහුවුනොත් ගෙදර මිනිහා උන්ට ගහන්න පොල්ලක් කඩාගන්නෙත් වැටකින්.ඒ අතරේ සමහරු අම්බානක ලෙස වලි දාගන්නේ වැටවල් නිසා තවත් සමහරු වැටවල් ඇවිද්දවන්නේ අල්ලපු ගෙදර අය ගෙදර නැති වෙලාවට.ඒ වගේ නොයෙක් දෙනා අතරේ මං වගේ වැට වල් ගැන ලියන එකෙක් දෙන්නෙකුත් ඉන්නවා.

ඒත් මම ලියන්නේ වැටක්  ගැන හිතුන දුකක් හැබෑටම කුනුහබ්බයක් වගේ තමා මොකද වැටවල් ගැන දුකක් හිතුනේ වැටක් ඇවිද්දවන්න බැරි වෙලාවත්ද කියලා සමහරක් අයට හිතෙයි.ඒත් එහෙම දේකුත් නෙමේ වෙලා තියෙන්නේ.


අපේ මතකයන් අතරට ගොඩක් ලංවෙච්ච දේවල් ඈත් වෙද්දී සමහර අය අඩනවා බ්ලොග් කාරිනියක් නම් බ්ලොග් එකේ නිසදෙසක් ලියනවා තවත් සමහරු ඒ මතකයන් අමතක කරන්න බැරුව ඒක මත්තෙම නැහෙනවා.ඒත් මම අද කරන්නේ එහෙම නැති වෙන දෙයක් ගැන පොඩි සටහනක් ලියනවා විතරයි.


මම දැන් ඉන්න ගෙදරට පදිංචියට ආවේ 2000 අවුරුද්දේ,අපි ගෙදරට ආපු දවස් වල අල්ලපු වත්තත් අපේ වත්තත් අතර වෙන්වීම පෙනෙන්න අපේ තාත්තා ගැහුවා වැටක් ගිනි සීරියා නොහොත් වැට මාර වලින් වැටක්.පොඩි පොඩි අතු ටිකක් ගෙනත් හිටෙව්වා හරි කෙලින් පේලියට.ඒවා යා කරලා හරස් අතටත් බැන්දා වැට මාර අතුම තියලා.


කාලයක් යද්දී ඔය අතු දළු දාලා ඉහලට ආවේ පොළොවට මුල් ඇදලා එයාලත් පදිංචියට අලුත් ගේකට ආවා වගේ.ඔය කාලේ මට අවුරුදු 8ක් විතර ඇති.


මට අවුරුදු 10ක් විතර වෙද්දී ඔය වැටේ වැට මාර ගස් හොදට පැලවෙලා පොළොවට තදින් හයි වෙලා තිබ්බේ.මම ෂර්ලොක් හෝම්ස් පොත් කියවලා එක එක රහස් පරීක්ෂක වැඩ කරෙත් ඔය ගස් අස්සෙම තමා.ඕවයේ අතු වැවෙන්න වැවෙන්න අපේ තාත්තා අතු කැපුවා.ඒත් අතු වැවිලා තියෙද්දී ගේ පිළිකන්නට හොද හෙවනක් දුන්නා ඔය ගස් ටික.


මට අවුරුදු 12ක් විතර වෙද්දී ඔය අත්තකින්ම කපා ගත්තා වයි අකුරේ හැඩේට තිබ්බ අත්තකින් තමා මං කැටපොලු හදාගත්තේ.ඔය ගස් උඩම නැගලා පාරේ යන කොල්ලන්ට පුංචි ගල් වලින් විදලා ගහේම එල්ලිලා ඉන්නවා හැංගිලා.දවසක් පාරේ ගිය අන්කල් කාරෙක්ට මම විසින් විදපු ගලක් වැදිලා මට නඩු ගොඩකුත් වැටුනා.


ඊට පස්සේ මට අවුරුදු 14ක් විතර වෙද්දී ඔය ගස් වල මගේ නමයි හාට් එකකුයි තව කාගේ හරි නමකුත් ලියවෙන්න ගත්තා.ඒවා ඉතින් වන් මෑන් ෂෝ විතරයි.නිතර නිතර දකින ගෑනු ළමයා යාලු වෙයි කියලා තමා ඒ දවස් වල හිතෙන්නේ.කාලෙන් කාලෙට එක එක නම්.


ඒත් හැමදාම මගේ නමයි හාට් එකකුයි නම් තිබ්බා ස්ථීරෙන්ම අනිත් නම් තමා මාරු වුනේ නිතරම දැනටත් මගේ නමයි හාට් එකකුයි තාමත් සමහර ගස් වල කඳන් වල යන්තම් වගේ තියෙනවා අනිත් ඒවා නම් නිතර නිතර හූරලා නිසා දැන් පේන්න නැහැ.ඒත් අදට වුනත් මගේ නමයි හාට් එකටයි පස්සේ ලියන්න නමක් නැහැ.


මට වයස 16ක් විතර වෙද්දී යාළුවො එක්ක හොරෙන් සිගරට් බීලා පුරුද්දට ගිහින් ගෙදරදීත් අම්මට හොරෙන් ගේ පිළිකන්නට ගිහින් ඔය ගස් වල හෙවනට වෙලා පොතකුත් අරන් ගිහින් යන්තම් හමන හුළගේ පොත කියවනවා වගේ සිගරට් බොනවා.මම පුංචි කාලේ ඉදන්ම ඔය ගස් අස්සේ ඉන්න නිසා අම්මට මං ගැන හොයන්න තරම් දෙයක් තිබ්බේ නැහැ ඔය ගස් අස්සේ.


හැබැයි මම සිගරට් බොන්න විතරක් නෙවේ හිතට මොකක් හරි අමුතු සිතුවිලි පහල  වුනාමත් ඔය ගස් අස්සට ගිහින් කලින් කිව්වා වගේ යන්තම් හමන සුළගේ ගහකට හේත්තු වෙලා කල්පනා කර කර ඉන්නවා සමහරක් වෙලාවට පැය ගණන් ඉන්නවා.අම්මා බැන්නමත් මම ඔය වැඩේම කරනවා අම්මා ඒකත් දන්නවා.


ඊට පස්සේ වයස 18ක් විතර වෙද්දී මං ඔය ගස් වලට ඈත් වුනා මොකද මම ෆිල්ම් වලට ඇබ්බැහි වුනා.ක්‍රිකට් මැච් වලට ලොල් වුනා කොම්පියුටර් එක නිසා වෙලාව නැති වුනා වගේ දේවල් නිසා.ගෙදර ඉන්න වෙලාවට මට කරන්න ගොඩක් දේවල් තිබ්බා ඒක නිසා ගස් අස්සට වෙලා ඉන්න මට වෙලාවක් තිබ්බේ නැහැ.

අතු වැවෙන්න වැවෙන්න ඒවා කපන එක දැන් මට බාර වෙලා නිසා ඒවා කපන්න මාස තුනකට හතරකට පාරක් තමා ඔය ගස් අස්සට යැවෙන්නේ.ඒ යන වෙලාවට මට අර පරණ අතීතය මතක් වෙනවා.අනේ මගේ ළමාවිය වැඩියෙන්ම ගෙවුනේ මෙතන නේද කියලා හිතිච්ච වෙලා ඕන තරම් තිබුනා.


ඒත් ටිකින් ටික නාගරියකරණය වෙන අපේ රටේ කොන්ක්‍රීට්කරණය නිසා මගේ ළමා වියේ මතකයන් රැගත් මේ වැටද  එහෙම්පිටින්ම මරලා දාන්නයි දැන් අල්ලපු ගෙදර කට්ටිය සූදානම්.වැට ගලවලා එතනට සිමෙන්ති ගල් වලින් තාප්පයක් ගහන්නයි හදන්නේ.එහෙම කරාම මං ඔය ගස් අස්සේ කරපු රහස් පරීක්ෂක වැඩයි,කැටපොලු වලින් කොල්ලන්ට විදපු ඒවයි,මං වන් මෑන් ෂෝ නිසා ගස් වල එක එක ඒවා කොටපු දේවලුයි,හොරෙන් සිගරට් බීපු ඒවයි,පොත් කියවපු ඒවයි,අම්මා බැන්නම ඔතන හොරෙන් අඩපු ඒවයි,පොත් කියවපු ඒවයි ඔක්කොම මතකයන් නැති වෙනවා.


ඉස්සර ගේ පිළිකන්නේ තිබ්බ සිසිලස,කොයි වෙලාවක ගියත් යන්තම් හමන සුළග,ගෙදරට වැටෙන හෙවන මේ ඔක්කොමත් තාප්පය එද්දිම නැති වෙනවා.ඒත් ඒක කවදාවත් වළක්වන්නත් බැහැ.
මේ වගේ දේවල් නිසා මට ටිකක් දුක හිතුනා මම අනිත් අයට වඩා සංවේදී නිසා වෙන්න ඇති ඒත් මේ ටික මං කාටවත් කිව්වේ නැහැ අඩුම තරමේ අම්මටවත්.අම්මට කොහොමද කියන්නේ මගේ වන් මෑන් ෂෝ ගැනයි හොරෙන් සිගරට් බීපුවා ගැනයි? 


ඒක නිසා මට දැනුන දේ මං මෙහෙම අකුරු කරේ මගේ හිත නිදහස් කරගන්න.

මේ ගස් ආස්සේ මං ආසම පලතුරු ගහක් තියෙනවා ඒ තමා කටු ආත්ත නොහොත් අනෝදා

ගෙඩියකුත් ඔය තියෙන්නේ දිලිසි දිලිසි මං ෆොටෝ එක ගත්ත වෙලේ.ඒත් මේකටත් බඩු හරි තාප්පේ ගහද්දි.